Selektif Mutizm (Seçici Konuşmama) Nedir ve Nasıl Tedavi Edilir ?

Selektif mutizm (Seçici Konuşmama) nedir?

Çocuğun aile içinde rahatlıkla konuşması ancak okul gibi sosyal ortamlarda konuşmaması, iletişim kurmaması ile karakterize edilen karmaşık bir çocukluk kaygı bozukluğudur. Bu çocuklar güvenli ve rahat oldukları ortamlarda konuşabilir ve iletişim kurabilirler.

Selektif mutizmi olan çocukların %90’ından fazlasının sosyal fobisi veya sosyal kaygısı vardır. Bu bozukluk çocuk için oldukça güçten düşürücü ve acı vericidir. Seçici konuşmama sorunu olan çocuklar ve ergenler, konuşma ve iletişim kurma beklentisinin olduğu gerçek bir konuşma ve sosyal etkileşim KORKUSU’na sahiptir.

Selektif mutizmi olan birçok çocuk, sözel olmayan bir şekilde yanıt vermede veya iletişimi başlatmada büyük zorluk yaşar; bu nedenle, birçok çocukta başkalarıyla yüz yüze geldiklerinde veya bir beklenti duygusu hissettikleri ezici bir ortamda sosyalleşmeleri tehlikeye girebilir.

Konuşmaya Başlıyorum Yaz - Sil Serisi 

Selektif mutizmin (seçici konuşmama) dereceleri nelerdir?

Bütün çocuklarda bu davranış bozukluğu aynı şekilde ve aynı oranlarda ortaya çıkmaz.  Bazı çocuklar tamamen sessiz olabilir ve sosyal bir ortamda kimseyle konuşamaz veya iletişim kuramayabilir, diğerleri ise seçtiği birkaç kişiyle konuşabilir veya belki onlarla fısıldaşarak konuşabilir.

Bazı çocuklar belirli sosyal ortamlarda korkudan hareketsiz kalabilirler. Donup kalabilirler, ifadesiz, duygusuz olabilirler ve sosyal olarak izole olabilirler. Bu sorundan daha az etkilenen çocuklar rahat ve kaygısız görünebilir, bir veya birkaç çocukla sosyalleşebilir ancak çoğunlukla konuşamaz ve öğretmenlerle veya akranlarıyla etkili bir şekilde iletişim kuramazlar.

Tipik olarak utangaç ve ürkek çocukla karşılaştırıldığında, selektif mutizmi olan çocukların çoğu, çekingenlik ve utangaçlık yelpazesinin en uç noktasındadır.

Konuşturan Kitap Yaz - Sil

Selektif mutizm neden ortaya çıkar, belirtileri nelerdir?

Selektif mutizmi olan çocukların çoğunluğunun kaygıya genetik bir yatkınlığı vardır. Başka bir deyişle, bir veya daha fazla aile üyesinden endişeli olma eğilimini devralmışlardır. Sıklıkla bu çocuklar, ayrılık kaygısı, sık öfke nöbetleri ve ağlama, huysuzluk, esnek olmama, uyku sorunları ve bebeklikten itibaren aşırı utangaçlık gibi şiddetli kaygı belirtileri gösterirler.

Selektif mutizm bir kaygı bozukluğu olduğu için tedavi edilmezse çocuğun yaşamı boyunca olumsuz sonuçlar doğurabilir. Ne yazık ki çocuğun hayatında bir dizi akademik, sosyal ve duygusal problemlere kapı aralar.

Ebeveynler ne yapmalıdır?

Öncelikle bir uzman görüşüne başvurulmalıdır. Uzmanın tavsiyeleri doğrultusunda uygun bir tedavi yöntemi benimsenmelidir. Ancak hangi tedavi yöntemi benimsenirse benimsensin sorun davranışsal terapiye ihtiyaç duymaktadır. Bu yüzden;

Ebeveynler öncelikle çocuğun konuşması için tüm baskı ve beklentileri ortadan kaldırmalı, çocuğuna korktuğunu ve kelimelerin ağzından çıkmasının zor olduğunu anladığını ve bu zor dönemde ona yardım edeceklerini iletmelidir.

Çocuğun çabalarını ve başarılarını övün, zorlukları ve hayal kırıklıklarını kabul edin ve bunlarla uğraşırken yanında olduğunuzu ona hissettirin.

Yükselen Zekâ Yayınlarından çıkan kitaplardan haberdar olmak için bizi instagram sayfamızdan takip edebilirsiniz.